ფაუნა
კაკაბი (Alectoris chukar)
კაკაბი (Alectoris chukar)
არ არის შეტანილი წითელ ნუსხაში
<span style="font-family:Arial, Helvetica, sans-serif;font-size:medium;"></span><p><span style="font-family:Arial, Helvetica, sans-serif;font-size:medium;"><strong>კაკაბი (</strong><em><strong>Alectoris chukar)</strong></em> </span></p><p><span style="font-family:Arial, Helvetica, sans-serif;font-size:medium;">საერთაშორისო სტატუსი - LC (ნაკლებად საგანგაშო)</span></p><p><span style="font-family:Arial, Helvetica, sans-serif;"><span style="font-size:medium;">ეროვნული სტატუსი - LC (ნაკლებად საგანგაშო) </span></span></p><p><span style="font-family:Arial, Helvetica, sans-serif;"><span style="font-size:medium;">მიეკუთვნება <dfn style="box-sizing:border-box;border-bottom:inset red;">ხოხბისებრთა</dfn> ოჯახს (Phasianidae), ქათმისნაირების (Galliformes) რიგიდან. კაკბის ეს სახეობა გავრცელებულია კავკასიაში, ახლო აღმოსავლეთში, ცენტრალურ აზიაში, ინდოეთსა და ჩინეთში. კავკასიასა და ირანში კაკბის 14 ქვესახეობიდან ერთ-ერთი - Alectoris chukar kurdestanica არის გავრცელებული. საშუალო ზომის ქათმისნაირია, სხეულის სიგრძე 34-38 სმ, წონა 500-700 გრამი. დედლები ოდნავ პატარები არიან, გააჩნიათ ნაკლებ კონტრასტული შეფერილობა თავზე</span></span><mbm-block id="b2_b1" style="box-sizing:border-box;"></mbm-block><span style="font-family:Arial, Helvetica, sans-serif;font-size:medium;">, მამრებთან შედარებით. შეწყვილება იწყება თებერვალ-მარტში. კვერცხებს დებენ აპრილში (ივრის ზეგანი), მაღალმთიან ჰაბიტატში შეიძლება რამდენიმე კვირით დაგვიანდეს. </span></p><p><span style="font-family:Arial, Helvetica, sans-serif;font-size:medium;">მონოგამიურია, ბუდეს იკეთებს მიწაზე. დებს 7-12 კვერცხი საშუალოდ. ინკუბაცია გრძელდება საშუალოდ 22-25 დღე. ძირითადად მდედრი კრუხობს, იშვიათად მამრი. წიწილებს უვლის როგორც მდედრი ისე მამრი. ფრენას იწყებენ 7-14 დღეში. სქესობრივ სიმწიფეს აღწევენ ერთი წლის ასაკში (Christensen, G. C. 2020). </span></p><p><span style="font-family:Arial, Helvetica, sans-serif;font-size:medium;">სახეობის არეალი</span><mbm-block id="b3" style="box-sizing:border-box;"></mbm-block><span style="font-family:Arial, Helvetica, sans-serif;"><span style="font-size:medium;">საკმაოდ ფართოა და მოიცავს <dfn style="box-sizing:border-box;border-bottom:inset red;">პალეარქტიკის</dfn> ზომიერი სარტყელს: სამხრეთ ევროპაში - პირენეებს, ალპებს, ბალკანეთის ნახევარკუნძულს, ხმელთაშუაზღვის კუნძულებს, კავკასიას, წინა, შუა და ცენტრალური აზიას, ჰიმალაის მთებს, ტიბეტსა და მანჯურიას. საქართველოში გავრცელებულია როგორც მთავარ ისე მცირე კავკასიონზე, როგორც მობინადრე ფრინველი (კუტუბიძე 1985; Biodiversity-Georgia 2021). საქართველოში გავრცელებულია ივრის ზეგანზე, მტკვრის ხეობის ზემო წელში და მცირე პოპულაციის სახით გვხვდება </span></span><mbm-block id="b4" style="box-sizing:border-box;"></mbm-block><span style="font-family:Arial, Helvetica, sans-serif;"><span style="font-size:medium;"><dfn style="box-sizing:border-box;border-bottom:inset red;">კვერნაკის</dfn> ქედზე. </span></span></p><p><span style="font-family:Arial, Helvetica, sans-serif;"><span style="font-size:medium;"><dfn style="box-sizing:border-box;border-bottom:inset red;">პოლიფილეტური</dfn> სახეობაა, ცნობილია 14 ქვესახეობა, საიდანაც საქართველოში გვხვდება მხოლოდ ერთი ქვესახეობა Alectoris chukar kurdestanica (Christensen, G. C. 2020) კაკაბზე არაერთი მოქმედი საფრთხე ხელს უშლის პოპულაციების მდგრადობას, რაც საბოლოოდ სახეობაზე ნეგატიურად აისახება. სახეობაზე მოქმედი საფრთხეებიდან აღსანიშნავია: ბრაკონიერობა, ჰაბიტატების დეგრადაცია და ფრაგმენტაცია. </span></span></p><div style="box-sizing:border-box;"><br style="box-sizing:border-box;color:#222222;font-family:FiraGO, sans-serif;font-size:18px;white-space-collapse:preserve;background-color:#ffffff;" /></div>
